Rozdział 25

Rozdział późno za co was przepraszam, ale nie miałam neta.

Pomysł pojawił się podczas spacerku z Olguś <3 Nie wybaczę ci wrobienia mnie w sesje zdjęciową, ale

i tak cię kocham.

*Percy*

Ann została pożegnać się z Thalią, a ja wolałem zostawić je same więc poszedłem się położyć.

Tego wieczoru miałem dziwne sny.

Stałem na jakiejś arenie na której toczyła się walka, a ja przyglądałem się wszystkiemu z boku. Rozpoznałem paru obozowiczów walczących z armią potworów.

Silenę, Charliego, braci Hood i wielu innych. Szukałem wzrokiem Annabeth gdy ją dostrzegłem ogarnął mnie strach. Córka Ateny walczyła zemną.

Obudziłem się zlany potem.

-Nie, nie to napewno jakieś złudzenie.

Spojrzałem na zegarek była druga trzydzieści wiec chciałem się jeszcze położyć, ale moje plany przerwało pukanie do drzwi.

*Annabeth*

Nie mogłam spać bo za karzdym razem śniło mi się że walcze z Percym.

Stanęłam przed domkiem Posejdona .

Niewiedziałam dlaczego tutaj przyszłam, chyba potrzebuję bliskości Glonomóżdżka.

Percy otworzył drzwi też nie wyglądał najlepiej.

-Hej coś się stało?

Nic nie powiedziałam tylko przytuliłam się do jego nagiego torsu, a on mnie obioł.

Odsunęłam się i spojrzałam w jego oczy o barwie oceanu.

Niewiedziałam dlaczego, ale zaczęłam go całować, ale nie tak zwyczajnie. Nasze pocałunki za karzdym razem stawały się bardziej namiętniejsze, a ja pragnęłam więcej.

Przeszliśmy na łużko, a moja koszulka wylądowała w kącie.

-Ann napewno tego...

Nie dokończył bo go pocałowałam.

-Napewno.

Wróciliśmy do przerwanej czynności i była to niewątpliwie najlepsza noc w moim życiu.

*Percy*

Otworzyłem oczy i zobaczyłem leżącą kołomnie Ann, dopiero po chwili dotarło do mnie co się wydarzyło.

O bogowie co ja narobiłem. Annabeth się obudziła i mnie pocałowała.

-Coś się stało? -Zapytała gdy zobaczyła moją mine.

-Ann to nie powinno się wydarzyć.

-Co?!

-Nie zrozum mnie źle było wspaniale, ale nie chce żebyś pomyślała...

-Percy uspokuj się- Przerwała mi. -Chciałam teg tak samo jak ty.

-Czyli że?

-Czyli że wszystko w pożądku, a poza tym było cudownie. -Pocałowała mnie po czym poszła do łazienki.

Spojrzałem na zegarek i zauważyłem że zostało 10 min do śniadania. Podeszłem do szafki i wyciągnąłem ciuchy, a skoro Annabeth wciąż siedzi w łazience ubrałem się w pokoju.

Gdy Ann wyszła rozległ się dźwięk konchy więc wybiegliśmy z domku.

***

Zdziwiłem się troche gdy Chejron ogłosił zebranie grupowych. Poszliśmy z Annabeth w strone wielkiego domu.

-Jak myślisz o co chodzi?

-Nie wiem Percy, ale mam złe przeczucia.

Drzwi były otwarte więc weszliśmy. Wszycy na nas czekali nawet Nico się zjawił.

-Pewnie się zastanawiacie po co was zebrałem. - zaczął centaur. -Otuż Zeus zlecił misje.

-Świetnie. Ja ją poprowadze. -Wtrąciła Clarisse.

-Nie dokońca. Zrobi to Percy.

-Ja?!

-Dokładnie. Udaj się teraz do wyroczni.

***

Strych nie był najchętniej odwiedzanym przezemnie miejscem. Pełno tu starych gratów i w dodatku mumia. Dlaczego zawsze ja?

Podeszłem do wyroczni siedzącej na krześle.

Jej oczy i usta wypełniła zielona mgła, a ja usłyszałem straszny głos w głowie.

-Jam jest duch delf, głos Feba Apolla. Zbliż się szukający i pytaj.

-Zeus wysyła mnie na misje więc przyszedłem po przepowiednie.

Jej oczy rozświetliły się jeszcze bardziej.

Grupa herosów przed świtem wyruszy.

Wrócą z większą liczbą, lecz bez jednej duszy.

Porwany przez potworów rój straszliwy.

Z przyjaciółmi stoczy walkę na wpół żywy.

***

Jest rozdział.

Tak jak pisałam nie miałam internetu.

Macie pierwszy raz Percabeth 

Jak myślicie o co chodzi w przepowiedni?

Czytasz? KOMENTUJ