Rozdział 20

*Thalia*
Wchodziliśmy do Empire State Building.
-Czym mogę służyć? -Zapytał mężczyzna za ladą.
-Piętro sześćsetne.
-Przykro mi, ale nie mamy tu takiego.
Spojrzałam na niego gniewnie. -Posłuchaj koleś jestem córką Zeusa, więc jeśli nie chcesz oberwać piorunem to lepiej otwórz tę cholerną winde.
W jego oczach widać było strach. Nacisnął jakiś guzik pod ladą i drzwi się otworzyły.
-Tylko nie chcę mieć przez was klopotów.
Winda się zamknęła i jechaliśmy w góre. Z głośników poleciała piosenka Spice Girls, a Chejron zaczął machać ogonem w rytm muzyki. Usłyszałam charakterystyczne "dzyń" i winda się oteorzyła. Przed nami rozciągało się Wieczne Miasto, a my ruszyliśmy w stronę pałacu.

***

Gdy weszliśmy do sali tronowej bogowie jak zwykle się kłucili.

-Cisz! - Krzyknął mój ojciec - Mamy gości.

*Annabeth*

Już drugi dzień siedzę przy Percym i nic, ambrozja tak jakby na niego nie działa.

Spojrzałam na niego, a łzy same napłynęły mi do oczu. Przypomniało mi się jak pierwszy raz go spotkałam.

Pokonał wtedy minotaura i też leżał w szpitalu, a ja się nim opiekowałam. 

Wyglądał wtedy tak samo słodko jak teraz.

Spojrzałam jeszcze raz na Glonomóżdżka i się uśmiechnęłam. Przynajmniej jedno się nie zmieniło. 

Wciąż ślini się przez sen.

-Hej, a ty wciąż tutaj. -Do pomieszczenia wszedł Matt syn Apollina.

-Tak.

-Słuchaj będziemy mu teraz robić badania, a ty powinnaś iść odpocząć.

Miał racje byłam wykończona 

Odkąd Percy tu trafił wogóle stąd niewychodziłam, więc postanowiłam pójść się przespać.

*Thalia*

-Jak to nam nie pomożesz?

-Przykro mi, ale nie mogę musicie sobie sami poradzić.

-Dobra bez ładki, a ty nic z tym nie zrobisz? -Skierowałam sie do boga mórz. -Przecież to twój syn.

-Przykro mi, ale Apollo ma racje.

-No i dobrze - Odezwała się Atena - I niech nie zbliża się do mojego syna.

-A może niech twoja córcia nie zbliża się do mojego syna.

Chałas znów zawładnoł salą.

-Uspokujcie się wreszcie!

-Tak. Poza tym oni naprawdę się kochają. -Dodała Afrodyta.

-Zamknij się to pewnie twoja sprawka. -Mama Ann naskoczyła na boginie miłości.

-Wiesz chyba nic nie wskóramy.

Chejron ruszył w stronę wyjścia, a ja za nim.

*Annabeth*

Kąpiel. Tak tego zdecydowanie było mi trzeba, ale nie zajęło mi to zbyt długo czasu ponieważ chcę być jak najszybciej przy Glonomóżdżku.

Gdy skończyłam się ubierać usłyszałam pukanie do drzwi.

-Hej .- Do domku weszła Clarisse. -Jak się czujesz?

I po co ona się pyta? 

-Nie najlepiej.

-Tak spodziewałam się takiej odpowiedzi, więc przyniosłam ci jedzenie.

Zdziwiłam się bo dopiero teraz zauważyłam tacę w jej ręce.

-Dzięki - Uśmiechnęłam się lekko.

Dopiero teraz poczułam głud. Odkąd zdarzył się ten wypadek nic nie jadłam.

-Annabeth - Do domku weszła Thalia. - Percy się przebudził.

Okej napisany 

mam nadzieje , że się

spodoba.

Mam dla was wyzwanie

10 kom = kolejny rozdział.

Dacie radę?