Rozdział 17

Ponieważ pewien anonimek

ma dzisiaj uro postanowiłam

spiąć dupe i napisać

szybciej tak więc:
WSZYSTKIEGO NAJ 

*Annabeth*

Zapukałam do drzwi domku nr.3 i weszłam. Zobaczyłam Percy'ego stojącego przy stoliku na którym były przekąski, a na połkach pozapalane świeczki. Wyglądało to cudownie, było tak romantycznie, a to nie podobne do mojego glonomóżdżka. Mogę się założyć, że nie jedna córka Afrodyty by się popłakała, ale mi wystarczyła sama obecność Percy'ego.

-Mam zaszczyt zaprosić cię na naszą

pierwszą oficjalną randke. - Uśmiechnął się do mnie.

Usiedliśmy przy stoliku, przez chwilę panowała niezręczna cisza , więc postanowiłam ją przerwać.

-Percy jak ty to wszystko zorganizowałeś?

-Nie było trudno, pozatym dla ciebie zrobiłbym wszystko.- Znowu się uśmiechnął.

Na bogów niech przestanie bo mam ochotę się na niego rzucić.

Dalej rozmowa jakoś sama się kleila.

Nagle Percy wstał i włączył wolną piosenkę.

-Annabeth zatańczysz ze mną? - Wyciągnął rękę w moją stronę, a ja ją chwyciłam. Tańczyliśmy przytuleni do siebie i nic więcej nas nie obchodziło.

Percy odsunął się odemnie i popatrzył e oczy.

-Annabeth Chase jesteś najwspanialszą dziewczyną jaką kiedykolwiek spotkałem.- Po tych słowach pocałował mnie.

To było wspaniałe jego pocałunki były delikatne, a zarazem przepełnione miłością.

*Percy*

Jak narazie wszystko szło świetnie.

-Wiesz ja już chyba pójdę.

-Co? Nie! -Stanąłem przed nią. -Nigdzie nie pójdziesz.

-A to dlaczego? -Uniosła jedną btew.

-No bo... ee... jest zapóźno.

Nie okłamałem jej po części to byla prawda, ale chyba bardziej chciałem żeby została jeszcze ze mną.

-Percy, ale mi chce się spać.

-Świetnie. Więc będziesz spała tutaj.

-Nie mam się w co przebrać.

Okej o tym nie pomyślałem.- Zaczekaj- Podbiegłem do szafki i podałem jej moją koszulę. Wzięła ją i poszła do łazienki.

Gdy wyszła zatkało mnie.

-To gdzie mam spać?

Pokazałem jej moje łużko, a sam miałem spać na drugim.

Już chciałem isć gdy złapała mbie za rękę.

-Percy śpij ze mną. Proszę.

Byłem troszkę zdziwiony, ale położyłem się obok niej.

Annabeth wtuliła się w mój tors, po chwili odchyliła głowę.

-Glonomóżdżku obiecaj, że mnie nie zostawisz.

Popatrzałem jej w oczy- Nie mógł bym.

Moje serce by tego nie wytrzymało.- Pocałowałem ją.

Po chwili zasnęła, a ja przyglądałem się jej , mimo że było ciemno widziałem ją dokładnie.

Chociaż nigdy nie starała się wyglądać dobrze była piękna, taka naturalna.

Po chwili zmożył mnie sen.

***

-Percy, Percy, Percy wstawaj.

-A... Annabeth?

-Dzień dobry glonomóżdżku.

Córka Ateny siedziała na mnie. Zerknąłem na nią.

-Ślinisz się przez sen- Rzuciła i wstała, a ja poszlem do łazienki się ubrać. Moje włosy nie należały do najlepszych więc je poprawiłem.

*Annabeth*

Percy wyszedł z łazienki, mimo że był ubrany zwyczajnie to i tak wyglądał pociągająco. Miał na sobie obozową koszulkę, zwykłe spodenki do kolan i trampki, włosy jak zawsze ułożone w "artystyczny nieład". Czy on musi być taki przystojny? Podszedł do mnie , a ja go pocałowałam.

-Chyba muszę już iść.

-Szkoda. To ja pójdę popływać jeśli będziesz miała czas to przyjdź.

Uśmiechnęłam po czym jeszcze raz go pocałowałam i wyszłam.

Gdy szłam w stronę domku poczułam ból w nadgarstku, a ktoś mnie pociągnął.

Ok kolejny rozdział

Wciąż pisze na tel :(

Jeszcze raz wszystkiego naj.

Nie wiem czy chodziło

ci o coś takiego, ale mam 

nadzieje że ci się podoba.