Rozdział 34

*Percy*
Reyna dała nam czyste ubrania po czym poszliśmy na śniadanie.
Córka Bellony razem z Oktavianem ogłosili nasze przybycie. Z tego co usłyszałem przydzielili nas do piątej kohorty.
-Cześć - Przysiadł się do nas jakiś chłopak. -Jestem Frank Zhang, a wy to Percy i Hazel. Tak?
Pokiwaliśmy głowami . Przez całe śniadanie rozmawialiśmy z nowo poznanym kolegą, który okazał się synem Marsa.
-Percy. -Podeszła do nas Reyna z blondaskiem. -Teraz będziecie oceniani.

***

Pretorka Nowego Rzymu wytłumaczyła

nam, że będziemy walczyć na specjalnej arenie. Pierwsza była Hazel, której poszło nieźle.

-Teraz ty. Zobaczymy co potrafisz. - Zaśmiał się syn Apolla.

-Na początek coś łatwego...

-Nie. -Przerwałem jej- Chcę waszego najlepszego wojownika.

-Chcesz zginąć za pierwszym razem? -Prychnął Oktavian.

-Zamknij się i pokaż kto tu jest najlepszy.

-Zawolajcie Markusa.

Po chwili przyszedł jakiś umięśniony brunet.

-Jestem Markus Bell syn Marsa oraz najlepszy wojownik Nowego Rzymu.

-Super. Pokaż co potrafisz.

-Najpierw wybierz broń. 

Z tłumu wyszła dziewczyna z tacą na której znajdowały się łuki, sztylety i miecze.

-Dziękuję, ale będę walczył swoją. -Wyciągnąłem Orkan z kieszeni.

-Ale ty wiesz że to długopis? -Odezwał się Frank.

-No tak. -Odetkałem zatyczkę i w mojej ręcę urusł miecz z niebiańskiego spiżu.
-Jeszcz nikt ze mną nie wgrał.
-Może dziś się to zmieni. -zaśmiałem się.
Syn Marsa ruszył na mnie , a ja zrobiłem unik.
-Będziesz tak uciekał?
Zamachnął się na mnie. Odbiłem jego cios, zrobiłem obrót oraz podciąłem mu nogę.
Zablokowałem jego kolejne uderzenie po czym dostał w głowę płazem mojego miecza. Wyłożył się na ziemi, a wszyscy zaczęli bić mi brawo.
Reyna otrząsnęła się z szoku. -Wszyscy do swoich zajęć, a ty Percy chodź ze mną

***

Weszliśmy do pomieszczenia.

-Zrobiłem coś nie tak?

-Nie poprostu chcę z tobą porozmawiać.

-Ale o czym?

-Jak wiesz w Nowym Rzymie są pretorzy.

-Ale ty jestę jedna.

-Dokładnie pare miesięcy temu zaginął Jason - Po tych słowach posmutniała.

-To był twój chłopak?

-Nie, ale często pretorowie zakochują się w sobie.

-Zrobiło mi się jej żal. -Przykro mi.

-Nieważne. Poprostu jesteś świetnym wojownikiem i masz wiele innych cech, więc chciałam się zapytać czy nie zostałbyś pretorem.

-Schlebiasz mi tylko, że ja tutaj nie zostane.

-Przykro mi, ale teraz należysz do kohorty. Nie opuścisz Nowego Rzymu -Po tych słowach wyszła.

*Annabeth*

-Spokojnie. -Piper próbowała użyć czromowy.

-Nic nie rozumiesz. Mija już drugi dzień, on nie wrócił.

-A co jeśli Hades żartował?

-To niemożliwe. Widziałaś jacy bogowie byli wściekli?

-Nawet jeśli to mówiłaś, że Percy jest świetnie wyszkolony, więc nic mu nie będzie.

-Tak, ale on ma też glony w mózgu. -Zaśmiałam się.- Wyruszę go poszukać.

-Annabeth uspokuj się. Bądź rozsądna. Poczekamy jeszcze jeden dzień. Potem się zobaczy.

*Percy*

Zauważyłem Hazel i Franka rozmawiających ze sobą.

Podbiegłem do nich od tyłu, złapałem za koszulki i pociągnąłem w stronę uliczki.

Frank napiął łuk. -Spokojnie to tylko ja.

-Percy? Na Marsa mogłem ci coś zrobić.

-Musicie mi pomóc.

-Ale w czym?

-Muszę się dostać na Long Island. Pomożecie?

Odrazu się zgodzili.

-Tylko, że granic obozu strzeże Terminus.

-A górą? -Zapytałem.

-Mogłoby się udać, ale jak...

-Ciii przerwałem mu i skupiłem się.

Koło nas wylądowały trzy pegazy.

-Przedstawiam wam mojego pegaza . To jest Mroczny.

Wzbiliśmy się w powietrze i polecieliśmy w stronę mojego domu.

Jest rozdział.

Czy tylko mi się on nie podoba?

Czytasz? KOMENTUJ