Rozdział 36

Rozdział dla Agnes Jackson.

Mam nadzieje, że ci się spodoba :)

*Percy*
Udało mi się nakłonić Chejrona aby Frank i Hazel nocowali w moim domku.
Weszliśmy do środka. -Witam w moich skromnych progach.
-Skromnych?- Odezwała się Hazel. - Tu jest pięknie.
-Dziękuję -Ukłoniłem się.
-Trochę inaczej traktujecie Neptuna. Znaczy Posejdona.
-Tak. Nie poświęcamy jednemu z najważniejszych bogów na Olimpie klozetu jako świątyni.
-Nie patrz na mnie. Nie ja to wymyśliłem -Uniósł ręce.
-Spokojnie. -Zaśmiałem się.
Poszedłem do łazienki się ubrać. Założyłem obozową koszulkę, niebieskie rurki i trampki.
-Idziesz gdzieś?
-Do Annabeth. Nie macie nic przeciwko?
-Nie. My tu zostaniemy.
Wyszedłem z domku. Nie minęło 5 min, a już stałem pod drzwiami Ateny.
Zapukałem delikatnie i wszedłem do środka.
-A to ty. -Annabeth chowała coś za sobą.
-Ja. -uśmiechnąłem się. -Spodziewasz się kogoś?
-Nie. Myślałam, że to Piper.
-Skoro już jesteśmy przy myśleniu to tak sobię pomyślałem...
-Percy ty nie myślisz. -Przerawała mi.
-Czasami się zdarza. -Zaśmiałem się. -Co powiesz na to żeby spędzić wspólnie wieczór na plaży?

-Brzmi wspaniale. -Podała mi rękę.

***

Droga na plaże nie jest długa, ale jak to ja musiałem się wygłupiać.

Gdy wkońcu dotarliśmy na miejsce usiedliśmy na ciepłym piasku przyglądając się zachodzącemu Heliosowi.

Annabeth opierała głowe o moję ramie.

-Tęskniłam Glonomóżdżku. 

Spojrzałem w jej piękne szare oczy, których tak bardzo mi brakowało.

Przybliżyłem się do niej. Zaczęliśmy oddychać tym samym powietrzem, zacząłem muskać delikatnie jej usta. Nasz pocałunek z każdą chwilą stawał się coraz głębszy, ale nic nie trawa wiecznie. Gdy zabrakło nam powietrza odsunęliśm się od siebie.

Ann wtuliła się we mnie. -Przyżeknij, że mnie nie opuścisz.

-Już nigdy cię nie zostawię. -Pocałowałem ją.

-Muszę już iść. -Wstała.

-A spotkamy się jutro?

-Będę zajęta.

-Dobra to idź.

Annabeth odeszła. Jeszcze chwilę posiedziałem po czym również wstałem.

-Nie ufaj jej. -Z za drzewa wyszła Drew.

-Co?!

-Ona nie jest z tobą szczera. -Zaczęła jeździć ręką po moim torsie. -Zasługujesz na kogoś lepszego. Jak ja. Kogoś kto będzie ci wierny.

-O czym ty mówisz?

-Annabeth cię zdradza.

-A dlaczego miałbym ci wierzyć?

-Idź do domku Zeusa. Sam się przekonaj.

Nie chciałem jej wierzyć, ale Ann zachowywała się dzisiaj dziwnie, więc pobiegłem pod domek nr. 1

Zajrzałem przez okno. Nagle cały mój świat się zawalił.

Zobaczyłem Annabeth  z Jasonem na łóżku. Przytulali się do siebie. Łzy napłynęły mi do oczu. Nie mogłem na to patrzeć więc odbiegłem.

Wpadłem z impentem do domku.

-Coś się stało?

-Wyjeżdżamy. Już!

***

   Podróż minęła na bez większych komplikacji.

-Zobaczcie kto nas zaszczycił. -Zaczął Oktavian.

-Daruj sobie. -Ominąłem go. -Reyno możemy porozmawiać?

Córka Bellony zgodziła się.

Weszliśmy do pomieszczenia pretorów.

-Słucham. Co masz na swoją obrone?

-Nie będę ci się tłumaczył, ale zgadzam się.

-Na co?

-Zostanę pretorem nowego rzymu.

*Annabeh*

Na śniadaniu nie było Percy'ego. Zabardzo się tym nie przejęłam bo pewnie jeszcze śpi, ale gdy nie zjawił się na treningu zaczęłam się martwić.

Dobiegłam do domku Posejdona, ale drzwi były zamknięte przez co jeszcze bardziej się wystraszyłam bo Glonomóżdżek nigdy tego nie robił.

Zaczęłam podnosić muszelki z ziemi aż w końcu znalazłan tę konkretną.

Otworzyłan drzwi i wpadłam do środka.

W domku było pusto. Przerażona podbiegłam do szafek, ale rzeczy Percy'ego też zniknęły.

Byłam na skraju wytrzmałości.

Moją uwagę przykuła leżąca na stoliku karteczka. Wzięłam ją i zaczęłam czytać.

Mogę się założyć o tysiąc złotych drachm, że czyta to Annabeth.

Tylko ona wiedziała gdzie chowam zapasowy klucz, a teraz do rzeczy.

Nie będę ukrywał, że płaczę. Chociaż kartka pewnie jest już sucha.

W chwili gdy zobaczyłem cię

z Jasonem moje serce rozpadło się na milion kawałków.

Nie chcę wam przeszkadzać.

Mam nadzieje, że sie wam ułoży.

Nie to co nam.

Wyjeżdżam do obozu Jupiter.

Nie mógłbym patrzeć na was 

i nie czuć przy tym bólu, ale musisz wiedzieć, że zawsze będę cię kochał.

Mimo, że ty tego nie odwzajemniasz.

Może tam uda mi się zapomnieć

o bólu toważyszącym mi z każdą

myślą.

Bo za każdym razem gdy zamykam oczy widzę ciebię.

                                 Zawsze kochający cię

                            Percy.

Ps. Niebieski wkład w długopisie się skończył

Gdy skończyłam czytać wybuchłam płaczem.

-Ale ja cię kocham idioto. -Wykrzyczałam do kartki.

Wybiegłam z pomieszczenia i wpadłam do domku Zeusa w którym byli Jason, Piper i Leo.

-Coś się stało? -Zapytała moja przyjaciółka.

-Percy wyjechał. -Wciąż płakałam -Zobaczył mnie z Jasonem i...

-Jak to ciebie z Jasonem?

-Pipes to nie tak jak myślisz. -Zaczął syn Zeusa. -Gdzie on uciekł?

-Do obozu Jupiter. Wiesz gdzie to jest?

Jason upadł na podłogę i stracił przytomność.

Rozdział miałbyć całkiem inny, ale

przyśniło mi się to.

Dla waszej wiadomości.

Połowa rozdziałów została napisana

w taki sposób :).

Ja prorok xd

Czytasz? KOMENTUJ.